Hermann

Dit parfum is een zoon en kleinzoon van het 19e eeuwse Lagarde et Michard en van de donkere romantiek.... Bekijk meer

Dit parfum is een zoon en kleinzoon van het 19e eeuwse Lagarde et Michard en van de donkere romantiek. Het is ontstaan uit Victor Hugo's gedicht. Een gothic en eeuwige verleiding. Om vlees en marmer te voelen als een liggende die veel geleden heeft door de eeuwen heen. Niet meer, niet minder.

De nacht was erg donker en het bos erg donker.
Hermann aan mijn zijde leek wel een schaduw.
Onze paarden galoppeerden. God verhoede!
De wolken in de lucht leken wel van marmer.
De sterren vlogen in de takken van de bomen
Als een zwerm vuurvogels.

Ik zit vol met spijt. Gebroken door lijden,
Hermanns diepe geest is leeg van hoop.
Ik ben vol van spijt... O mijn liefdes, slaap!
Nu, terwijl ik deze groene eenzaamheid doorkruis,
Hermann zegt tegen me: \"Ik denk aan de halfopen graven.\"
En ik zeg tegen hem: \"Ik denk aan de gesloten graven.\"

Hij kijkt vooruit, ik kijk terug,
Onze paarden galoppeerden over de open plek;
De wind bracht ons verre engelen:
\"Ik denk aan hen die het bestaan treft,
Aan hen die zijn, aan hen die leven. - Ik, ik zei tegen hem,
Ik denk aan hen die er niet meer zijn

De fonteinen zongen. Wat zeiden de fonteinen?
De eiken fluisterden. Wat fluisterden de eiken?
De struiken fluisterden als oude vrienden.
Hermann zei tegen me: \"De levenden sluimeren nooit.
Op dit moment huilen ogen, andere ogen kijken
En ik zei tegen hem: \"Helaas, anderen slapen

Hermann zei: \"Tegenslag is leven.
De doden lijden niet langer. Ze zijn gelukkig, ik benijd ze
Hun graf waar het gras groeit, waar de bossen dunner worden.
Want de nacht streelt hen met zijn zachte vlammen;
Want de stralende hemel kalmeert alle zielen
In alle graven tegelijk!

En ik zei tegen hem: \"Hou je mond! Respect voor het duistere mysterie!
De doden liggen onder onze voeten in de aarde.
De doden zijn de harten die eens van je hielden
Het is je dode engel! Het is je vader en je moeder!
Laten we hen niet bedroeven met bittere ironie.
Als in een droom horen ze onze stemmen?
- Victor Hugo
Minder weergeven